ترمیم پریدگی پرسلن در مطب

 

ترمیم پریدگی پرسلن در مطب

ترمیم پریدگی پرسلن در مطب امری غیر ممکن نیست. امروز میخواهیم موادی را معرفی کنیم که با کمک آنها بتوانید در مطبتان چنان پریدگی های پرسلن را ترمیم کنید که تا ماه ها خیالتان راحت باشد و نیاز به در آوردن روکش و فرستادنش به لابراتوار نباشد.

همانطور که می دانید پریدگی پرسلن  یک چالش اعصاب خورد کن می باشد و می‌تواند توسط بیماران، شما را به چالش بکشد و از ارزش کار ترمیم شما کم کند با اینکه شما کمترین نقش را در این زمینه دارید و به خیلی از عوامل بستگی دارد متاسفانه بیمار این چیزها را متوجه نخواهد شد.

کیسی که برای شما بررسی میکنیم نوعی است که حتی فلز هم اکسپوز شده است. یعنی سخت ترین حالت ممکن است. با هم با مواد آشنا خواهیم شد که چطور بتوانیم از مواد بهترین استفاده را بکنیم.

 

 

این فرایند چهار مرحله کلی دارد که باهم بررسی می کنیم:

اچ کردن پرسلن اولین مرحله است. باید قسمت شکسته پرسلن و مرز آن با فلز کاملا چک شود. اگر بشود که یک ببلی هم درست شود توسط یک فرز. ولی مهم ترین چیز این است که  با اسید هیدروفلوریک اچ شود.این اسید خاصیت اچ کردن پرسلن هم دارد و به راحتی می تواند روی سطح پرسلن تخلخل ایجاد کند.

 

پس اولین مرحله، ایجاد تخلخل بر روی پرسلن می باشد که زمان آن 45 الی 90 ثانیه می باشد. باید مواظب باشید که این اسید داخل دهان بیمار نرود و توسط بیمار خورده نشود. چون اسید سمی می باشد و میتواند مشکل ساز باشد. این کار را ترجیحا با رابردم انجام دهید و بعد از 10 الی 15 ثانیه با اسید اچ معمولی شست و شو دهید تا نمک  هایی که داخل تخلخل های پرسلن رسوب کرده اند پاک شود و در نهایت پرسلن باید نمای برفکی داشته باشد، مثل انامل اچ شده.

 

اما با فلز چه باید کرد؟

آیا اسید اچ بر روی فلز تاثیر دارد؟ جواب منفی است هیچ تاثیری ندارد. باید روی سطح فلز تخلخل ایجاد کرد تا گیر میکرومکانیکال را بتوان از آن گرفت.

روش کار به چه صوت است؟

با استفاده از دستگاه سند بلاست این کار را انجام می‌دهیم. دستگاه سند بلاست با استفاده از ذرات آلومینیوم اکساید کار را برایتان انجام می‌دهد و به راحتی می توانید روی سطح فلز تخلخل های ریزی ایجاد کنید که حالت اچینگ دارد و یک سری  تخلخل ها و گیرهای خوبی ایجاد می کند.

 

این کار امکان دارد به راحتی انجام نشود. زیرا ممکن است شما دستگاه سند بلاست را نداشته باشید و هم استفاده از این دستگاه داخل دهان بیمار کمی مشکل است که از روش دوم یعنی با استفاده از فرزهای الماسه باند سبز و یا مشکی سطح فلز را یک مقدار راف می کنید یا به اصطلاح خشن تر می کنید تا از سطح صیقلی خارج شود و به اصطلاح همان گیر میکرو مکانیکال را توسط فرزایجاد می کنید.

مرحله دوم استفاده از یک پرایمر است که مرحله بسیار مهمی می باشد که با دو گروه پرایمر کار داریم.

 

استفاده از سرامیک پرایمر ها یا سایلن است که در سمت راست صفحه مشاهده می کنید سایلن دو بطری بیسکو که یکی از بهترین سایلن های دنیا هستند که یک قطره از هر بطری با هم مخلوط می شوند و سایلن تازه خواهید داشت. سایلن باعث می شود چسبندگی و بتبلتی پرسلن بیشتر و اثر باند خیلی بیشتر شود.

مورد بعدی سایلن تک بطری برای شرکت کوراری می باشد که به شما کمک میکند تا گیر بیشتری داشته باشید.

اما روی فلز باید چکار کرد؟ سایلن بر روی آن تاثیر دارد یا خیر؟

بهترین روش استفاده از متال پرایمر بر روی سطح فلز است که در این تصویر دو مورد را مشاهده می کنید. سمت راست Z-PRIME بیسکو است که علاوه بر فلز، آلومینا و  زیرکونیا هم می تواند به عنوان پرایمر انجام دهد که پرایمر فوق العاده خوبی است و چند سال هم جایزه گرفته است.

سمت چپ متال پرایمر شوفو است که تنها مخصوص متال می باشد و کیفیت بالایی دارد.

روش استفاده:

سایلن 2 الی 3 لایه زده 30 ثانیه صبر می کنید و بعد پوآر ملایم هوا می گیرید تا حلال های آن تبخیر شود. ممکن است برندی اعلام کند که پوآر نیاز نیست ولی برای بیسکو صد در صد نیاز است. در رابطه با متال هم یک لایه نازک می زنید کمی صبر می کنید و 3 الی 5 ثانیه پوآر ملایم هوا می گیرید.

تا اینجا پرایمیم انجام شده و کف برای چسباندن آماده است. مرحله بعد استفاده از باند است که راحت است.ترجیحا سعی کنید از باندهای معتبر و اصل استفاده کنید. باندهایی مانند گلوما باند فایو GLUMA BAND5 یا G-PREMIO BOND G.C یا آل باند یونیورسال بیسکو ALL-BOND UNIVERSAL BISCO

 

سمت راست گلوما باند، یک باند نسل 5 است و قدرت بسیار بالایی دارد. و سمت چپ باندهای یونیورسالی هستند که داخلشان ام دی پی دارد که کمک می کند تا به فلز بهتر بچسبند و چسبندگی را بهتر کنند و در نهایت گیر ترمیم خیلی بیشتر می شود.

 

مرحله چهارم ترمیم پریدگی پرسلن استفاده از اپکر است:

 

 

همانطور که در تصویر مشاهده می کنید یک نمای تیره دارد که پوشاندنش راحت نیست و باید از اپکر استفاده کرد.

انواع اپکر ها به چه صورت هستند؟

ما سه نوع از اپکرها را به شما معرفی می کنیم.

سمت راست که یکی از معروف ترین اپکرهای دنیاست به نام PINK OPAQUE شرکت کازمادنت که شبیه به کامپوزیت فلو هستند و حالت ماسکه کننده قوی دارند. یک الی دو لایه بر روی باند زده، کیور و سپس کامپوزیت را قرار می دهید.

مدل دوم فلو اپک است. سعی کنید از کامپوزیت های فلو معتبر استفاده کنید یا ترجیحا آنهایی که فیلر بالایی دارند (بین 70الی 80 درصد فیلر). از کامپوزیت های فلو، لو فلو یا سوپرفلو استفاده نکنید. اینها کامپوزیت های فلویی هستند که به راحتی بر روی سطح پهن نمی شوند و شما را با مشکل مواجه خواهند کرد.

مدل سوم کامپوزیت های اپک هستند که رنگهای A1،A2،A3 رنگهای معمولی و عادی برند توکویاما هستند، که در بین رنگ های آن OP یعنی اپک هم موجود است که مورد نیاز است. اگر در رنگ A2 بخواهیم بررسی کنیم یک A2 معمولی داریم، یک OA2 و یک OPA2 که مهم ترین است و قابلیت ماسکه کردن دارد.

و همانطور که رنگش را می بینید بسیار حالت اپک دارد در کامپوزیت های کولزر رنگ های O مثل OB،OM مهم هستند که می‌توانید در بروشور مواد بررسی کنید تا ببینید کدام رنگ اپک هستند. بعد از گذاشتن و کیور کردن لیرینگ را شروع میکنید یا از کامپوزیت یونیورسال استفاده می کنید و به راحتی می توانید آن قسمت را بپوشانید و ترمیم ماه ها برایتان ماندگار خواهد ماند.