10 نکته در ترمیم های خلفی با کامپوزیت

ترمیم خلفی — 10 نکته در ترمیم های خلفی با کامپوزیت

[vc_row][vc_column][vc_column_text css=”.vc_custom_1584448302752{padding-right: 15px !important;padding-left: 15px !important;background-color: #ffffff !important;}”]باید چند قانون و 10 نکته برای ترمیم مستقیم خلفی و قدامی رعایت شود. از آنجا که این ترمیم ها بخش زیادی از کارهای روزمره دندان پزشکان هستند، در اینجا اطلاعات و ترفندهایی برای رسیدن به نتیجه درست و حفظ آن در طول زمان ارائه شده است:

تصویر 1- نمای کوادرانت قبل از درمان و بعد از بی حسی است.

قانون اول:

ایزولاسیون صحیح با رابردم باید قبل از برداشتن پوسیدگی ها آغاز شود. بدون آلودگی های بزاق به سطح چسبندگی بهتری خواهید رسید.

نکته شماره 1:

برای محافظت از رابر دم در هنگام برداشتن پوسیدگی ها از وج ها چوبی استفاده کنید. در غیر این صورت در هنگام استفاده از فرز ها در قسمت سرویکال، ممکن است رابردم پاره شود و قبل از استفاده از باندینگ باید رابردم تعویض شود.

قانون دوم:

حفره دندان را آماده نموده، تمام پوسیدگی ها را برداشته و انامل را با فرز الماسه با ذرات ریز یا کارباید چندپره خش دار نمایید. برای باندینگ عالی با انامل و جلوگیری از جدانشدن انامل بدون ساپورت و میکرولیکیج.

نکته شماره 2:

ممکن است اتفاق بیفتد که پس از برداشتن وج ها خونریزی کمی در نقاطی مانند دیستال 2.4 مزیال 2.5 رخ دهد. قبل از قرار دادن ماتریس و وج ها جدید به شستشوی صحیح برای ضدعفونی کردن و کنترل رطوبت توجه کافی باید شود.

نکته شماره 3:

عاج را با گلیسین تمیز و با کلرهگزیدین 2٪ ضد عفونی نمایید.

نکته شماره 4:

هیچ اولویتی برای قرار دادن یک ماتریس یا همه با هم وجود ندارد. این به ترجیح دندان پزشک و توانایی او در انجام آن بستگی دارد و هیچ کس نمی تواند بگوید که یک راه بهتر از روش دیگر است. مزیت های قراردادن ماتریس ها با هم ، صرفه جویی در وقت است ، قسمت پوسیدگی دندان مجاور آلوده نمی شود و دیگر نیازی به اصلاح یک به یک هر یک از ترمیم ها قبل از قرار دادن ماتریس دیگر ندارید. نقطه ضعف آن این است که کنترل کمتری بر روی فرایند وجود دارد و تجربه بیشتری در انجام آن مورد نیاز است.

نکته شماره 5:

از فرایند اچینگ انتخابی (Selective Ecth) و باند یونیورسال (نسل 8) در مد سلف اچ ینگ ، برای فرایند باندینگ استفاده گردد.

قانون سوم:

ابتدا باید شروع به ساختن دیواره اینترپروگزیمال نمود. بقدری که تغییر در نوع پوسیدگی کلاس یک و کلاس دو ایجاد گردد.

نکته شماره 6:

قبل از جدا کردن ماتریس مقدار کمی کامپوزیت فلو بین عاج و دیواره اینترپروگزیمال که قبلاً درست شده است. استفاده شود. در غیر این صورت میتواند هنگام بیرون اوردن ماتریس دیواره جدا گردد.

قانون چهارم:

تا پایان فرایند لایه گذاری ( layering) و شکل دهی، برای جلوگیری از خطر خونریزی از زیر دندان، وج ها جدا نشوند.

نکته شماره 7:

قبل از شروع فرایند لایه گذاری کامپوزیت (layering) مقداری کامپوزیت فلو روی باند قرار داده شود. تا اثر سی فاکتور کامپوزیت پکیبل خلفی به حداقل میزان ممکن برسد.

قانون پنجم:

هیچ روشی در بین تکنیک های لایه ای (layering) بهترین نیست.

قراردهی افقی کامپوزیت راحت تر است. اما چیزی که باید به آن برسید یک نتیجه خوب و عالیست. نه چیز دیگری. و چنین هدفی با هر تکنیکی قابل دستیابی است.

شکل 8- جزئیات پس ازشکل دهی، قبل از فرایندهای فینیشینگ و پرداخت.

نکته شماره 8:

از یک روش شکل دهی آسان استفاده کنید ، نیازی به بازسازی نیست که در طبیعت وجود ندارد. نکات ضروری بیش از حد کافی است.

شکل 9- جزئیات پس از پالیش و پرداخت.

نکته شماره 9:

برای پرداخت از یک فرز کارباید چند پره به جای الماسه بر روی کامپوزیت استفاده شود، چون ملایم تر خواهد بود و در هنگام پرداخت ترمیم ها به مینای دندان آسیب نمی رساند.